LOVE - Land of Buddha, I will miss you!
Ja en dan ben je weer thuis in het koude Nederland, maar een prachtige ervaring rijker! Want ook afgelopen week was weer een week vol mooie ervaringen. Na terugkomst vanuit de Himalaya, zijn we weer volop aan de slag gegaan. Kids brengen en halen, naar en van school. Tussendoor achter onze computer om Mick te helpen met de marketing activiteiten en de fundraising. Dat laatste is nog steeds hard nodig, om het nieuwe huis te voorzien van meubilair maar belangrijker een stabiele basis voor edicatie. Tijdens onze afwezigheid bleek helaas dat we niet door waren naar de volgende ronde bij de KRO actie Warm hart. Erg teleurstellend omdat de Ombir Foundation verreweg de meeste stemmen had, die er opeens niet meer toe deden :-( daar ging de mogelijke 10.000,- euro. Gelukkig ook goed nieuws voor de foundation, topvoetballer Virgil van Dijk (speler bij Southhampton en het Nederlands elftal) en zijn vrouw zullen zich als ambassadeur gaan inzetten voor de Ombir Foundation. Hierdoor zal er extra publiciteit zijn voor de stichting wat kan resulteren in extra inkomsten.
Verder hebben we afgelopen week natuurlijk ook genoten van al het moois wat Nepal biedt, onze vaste bezoekjes aan Boudhanath Stupa, de plek waar rust heerst binnen het chaotische Kathmandu (en waar ze heerlijke cappuccino en brownies hebben). Ook zijn we naar Namo Buddha geweest, een prachtig klooster in de bergen iets buiten Kathmandu. Een hele mooie rustgevende plek.
Dan komt dan toch die laatste dag, het moment van afscheidnemen. Eerst van de kids en wel op een hele speciale manier. Na het vrijdag avondgebed, wat bestaat uit het zingen van diverse mantra's hebben de kinderen, Mick en Annick mij een tikka ( rode stip op het voorhoofd voor bescherming ) gegeven. Allemaal met een eigen bedankje/boodschap erbij, echt heel bijzonder. Waar de tikka normaal één rode stip op het voorhoofd is waren de kinderen flink losgegaan, ik leek wel een clown.
Daarna zijn we met alle kids naar de voetbal corner gegaan om een potje voetbal te spelen met FC Ombir (tenslotte vormen de 11 kids van de Ombir Foundation al een eigen elftal). Heerlijk om het enthousiasme te zien bij jong en oud!
Dan komt na het afscheid van de kinderen, Mick, de Belgen, ons hostgezin het lastigste afscheid ....van Annick! Want waar ik ondertussen weer thuis ben, blijft zij zich tot half december inzetten voor de Ombir Foundation. Om vervolgens door te reizen naar Thailand - Cambodja - Vietnam - Laos en over half jaar weer thuis te komen.
Het was een cadeautje om een maand samen als moeder/dochter je in te kunnen zetten als volunteer en daarnaast door het mooie Nepal te reizen.
Een ervaring die niemand ons meer afneemt!
Land of Budhha, FC Ombir, Mick & Annick I will miss you!
Namasté