TRAVEL - Het dak van de wereld...
Deze week was het eindelijk zo ver, we mochten onze hike schoenen aan voor onze Himalaya trekking. Voor het zo ver was stond er eerst een twee daagse pitstop in Chitwan op de planning. Chitwan is het natuurreservaat waar een groot gedeelte van de Nepalese wildlife te vinden is. Maar voor we daar waren .... kennen jullie het programma 'de gevaarlijkste wegen van de wereld' op bbn? Nou daar hebben wij dus aan mee gedaan, alleen dan zonder alle camera's die onze hobbelige en best wel enge busrit hebben vastgelegd. Na een hartslag van 160, zijn we gelukkig heelhuids aangekomen in Chitwan waar we direct richting de rivier trokken voor een mooie sundowner. Naast een prachtige sundowner, kregen we als cadeautje vijf black rhino's in het wild te zien. Eén van deze neushoorns was zelfs maar een paar meter bij ons vandaan!
Na wild spotten was het tijd was het weer tijd voor een nieuwe aflevering van 'de gevaarlijkste wegen van de wereld'. Deze keer stond er een busrit van Chitwan naar Pokhara op de planning. Na een nachtje bijkomen van de busreis in Pokhara was het eindelijk zo ver, we mochten de bergen in voor de start van onze trekking. Dag 1 was een rustige start, na zo'n 5u lopen kwamen we aan bij Tikhedhunga, het bergdorpje waar we konden overnachten. Een comfortabele overnachting is anders, maar we hadden een bed en een douche dus we mochten niet klagen.
Dag 2 was de dag waar we vooraf het meest bang voor waren, en terecht bleek. Een dag waarbij we alleen maar trappen hebben gelopen... 20km lang alleen maar trappen bergopwaards... Trappenlopen is fysiek zwaar, maar de mentale challenge was nog veel groter. Non stop tegen jezelf en tegen elkaar zeggen dat opgeven geen optie is, non stop door lopen. Niet alleen mentaal en fysiek was de challenge aanwezig, ook onze grootste vijand hadden we snel ontdekt. De kou bleek al snel een uitdaging te zijn... Tijdens het klimmen stond het zweet ons op de rug, terwijl de lippen paars begonnen te kleuren wanneer we even stil stonden. Dankzij al deze uitdagingen hebben we gelukkig ook veel mooie momenten op de tweede dag meegemaakt, zoals het leren kennen van leuke medetrekkers. Omdat onze dragers niet heel snel waren, kwamen wij klappertandent zonder warme jassen te zitten. De hulp van een super lief Maleisische stel en hun Nepalese gids was een lot uit de loterij, wat waren wij blij met hun warme jasjes en het dedkbed tijdens de lunch. Eenmaal aangekomen in het volgende dorp om te overnachten, bleken deze lieve mensen in hetzelfde tea house te slapen, waar we bij de houtkachel een hele gezellig avond hebben gehad met elkaar.
Dag 3 ging iets vroeger van start dan de voorgaande dagen. 4:15u ging de wekker en om 4:45u vertrokken we in het donker richting de top van Poon Hill. Je raadt het waarschijnlijk al, trappen... Een uur lang trappen in het donker zonder vooraf ontbeten te hebben, niet echt onze favoriet. De traptredens waren snel vergeten toen we het uitzicht vanaf de top konden aanschouwen. De zon die opkomt achter de bergen, de zon die de prachtige hoge bergtoppen van de Himalaya 1 voor 1 goud kleurig verlicht. De zon die een beetje warmte brengt tijdens deze prachtige 'show' zoals het ook wel werd genoemd. Dag 3 begon met een klein feestje op de berg, zonlicht dat het prachtige Himalaya gebergte verlichte als verjaardagscadeau voor mama. Als verrassing had onze gids appeltaart geregeld en werd er uit volle borst happy birthday gezongen. Nadat de zon volledig op was, daalde we iets terug richting het tea house voor een stevig ontbijt om de dag van start te kunnen gaan / te kunnen vervolgen. Een dag die iets anders verliep dan dat we hadden verwacht. Waar wij hadden gerekend op een dag wandelen waarbij we zouden dalen, werd het een dag van dalen gevolgd door klimmen en wederom veel traptreden. Aangekomen bij ons derde en laatste tea house om te overnachten, konden we met z'n allen wederom heerlijk opwarmen bij de houtkachel voordat we moe en voldaan ons bed in konden duiken.
Dag 4, de laatste dag van onze trekking was aangebroken. Na een ijs en ijskoude nacht was het hoog tijd om de trekking voort te zetten om een beetje op te kunnen warmen. Nog 5 uurtjes bikkelen tijdens een prachtige wandeling naar beneden.
We did it! 4 dagen lang trekken in het prachtige Himalaya gebergte. 65km in 4 dagen tijd, naar schatting zo'n 50.000 traptreden en 3210 hoogtemeters. Een prestatie om toch best wel een beetje trots op te zijn. Een ervaring die niemand ons meer af kan nemen!
Na een dagje bijkomen in Pokhara zijn we ondertussen weer 'thuis' bij de kinderen in Kathmandu. Vanochtend is het normale leven weer begonnen, het festival seizoen is voorbij en de kinderen zijn weer naar school. Op dit moment zijn we weer hard aan het werk voor de Ombir Foundation in Boudhanath met uitzicht op de stupa, er zijn slechtere werkplekken :-)